Konferencja wygłoszona podczas Kursu Wiedzy Religijnej przez ks. prof. Dariusza Kowalczyka SJ
Największy atrybut Boga

W Nowym Testamencie znajdujemy „definicję” Boga. „Bóg jest miłością” – stwierdza Apostoł Jan (1 J 4,8.16). To stwierdzenie oznacza, że Bóg kocha człowieka, że zaprasza nas do wiecznej wspólnoty miłości. Ale nie tylko. Bóg jest bowiem miłością odwieczną sam w sobie. Był miłością także wtedy, gdy świat jeszcze nie istniał.
Bóg, który objawił się nam w Jezusie Chrystusie, nie jest doskonałym, ale samotnym Absolutem, jakąś wszechmogącą Monadą, ale jest wspólnotą miłości Ojca, Syna i Ducha, trzech różnych Osób, ale tak ze sobą zjednoczonych, iż są jednym Bogiem, a nie trzema Bogami.
Siostra Faustyna w swoim „Dzienniczku” mówi o tej tajemnicy m.in. w taki oto sposób: „Widziałam w duchu Trzy Osoby Boskie, ale jedna Ich Istota. […] Miłość Jego przeniosła mnie w to poznanie i złączyła mnie ze sobą. […] Szczęście, jakie tryska z Trójcy Przenajświętszej, uszczęśliwia wszystko, co jest stworzone” (nr 911).
Ale w „Dzienniczku” siostra Faustyna stwierdza także :
„O, jak wielkie jest miłosierdzie Pańskie, ponad wszystkie przymioty Jego; miłosierdzie jest największym przymiotem Boga” (nr 611).
Sam Jezus przykazuje Faustynie: „Powiedz, że miłosierdzie jest największym przymiotem Boga” (nr 301).
Skoro jednak, sam św. Jan mówi, że Bóg jest miłością (agape) to czyż nie byłoby bardziej właściwe powiedzieć, że to miłość jest największym przymiotem (cechą) Boga, a miłosierdzie wypływa z miłości?...