Polska Misja Katolicka Polish Catholic Mission
w Anglii i Walii
in England and Wales
Zamieszczamy informację z dnia 23 marca 2020 roku w sprawie zasad udzielania sakramentu namaszczenia chorych osobom zakażonym koronawirusem, podpisaną przez Ks. bpa Paul'a Mason'a
Zasady udzielania sakramentu namaszczenia chorych osobom zakażonym koronawirusem (PL)
Zgodnie z decyzjami podjętymi przez Arcybiskupów Metropolitów w imieniu Konferencji Episkopatu Anglii i Walii informacje dotyczące duszpasterstwa podczas pandemii.
W tym rudnym czasie, jaki przeżywamy z powodu pandemii Covid-19, biorąc pod uwagę utrudnienia w odprawianiu liturgii wspólnotowej w kościele, na które wskazali biskupi dla terytoriów podlegających ich jurysdykcji, do Kongregacji dotarły zapytania dotyczące zbliżających się świąt wielkanocnych. W tym względzie proponuje się Biskupom ogólne wskazówki i pewne sugestie.
Pełna treść dokumentu do pobrania
Msze św. katolickie na żywo on-line
------------------------------------------------------------
Pomimo, że nie możemy zbierać się na Eucharystię w naszych kościołach, wielu kapłanów i biskupów transmituje na żywo sprawowane przez siebie Msze św. online.
Także czasach Covid-19 Sakrament Pojednania jest udzielany zgodnie z powszechnym prawem kanonicznym i z przepisami Ordo Paenitentiae.
Spowiedź indywidualna jest zwyczajowym sposobem sprawowania tego sakramentu (por. kan. 960 KPK), podczas gdy rozgrzeszenie ogólne, bez uprzedniej spowiedzi indywidualnej, nie może być udzielone, chyba że istnieje bezpośrednie niebezpieczeństwo śmierci, ponieważ nie ma wystarczająco dużo czasu na wysłuchanie spowiedzi poszczególnych penitentów (por. kan. 961, § 1 KPK), lub też występuje poważna konieczność (por. kan. 961, § 1, 2 KPK), za rozpatrzenie której odpowiedzialny jest biskup diecezjalny, biorąc pod uwagę kryteria uzgodnione z innymi członkami Konferencji Episkopatu (por. kan. 455, § 2 KPK) i przy konieczności, aby rozgrzeszenie było ważne, votum sacramenti ze strony indywidualnego penitenta, to znaczy postanowienie wyznania we właściwym czasie grzechów ciężkich, których w tym czasie nie można było wyznać (por. kan. 962, § 1 KPK).